โบราณสถานอันทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์แห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2436 (ร.ศ. 112) ในช่วงที่มีกรณีพิพาทระหว่างไทยกับฝรั่งเศส และกองทหารฝรั่งเศสได้สร้างคุกขี้ไก่ขึ้นเพื่อใช้กักขังคนไทยที่ต่อต้านมหาอำนาจ โดยสร้างขึ้นเป็นหอสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดกว้างยาวด้านละ 4.40 เมตร สูง 7 เมตร มีช่องระบายอากาศอยู่สองแถว หลังคาโปร่ง ทั้งนี้เล่าลือกันมาว่าคุกขี้ไก่เป็นที่คุมขังที่เต็มไปด้วยความทรมาน เพราะชั้นบนใช้เป็นที่เลี้ยงไก่ซึ่งจะ ถ่ายมูลราดศีรษะนักโทษที่อยู่ภายในนั้นตลอดเวลา ทางเข้าเป็นประตูเตี้ย ๆ ระดับเอว ต้องคลานเข้าไป คุกขี้ไก่ ตั้งอยู่ใกล้ตึกแดง ที่ตำบลปากน้ำแหลมสิงห์ ก่อนถึงท่าเทียบเรือ 1 กิโลเมตร สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2436 (ร.ศ. 112) เมื่อฝรั่งเศสได้เข้ายึดจันทบุรี ในกรณีพิพาทกันด้วยเรื่องดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง ระหว่างนั้นกองทหารฝรั่งเศสประมาณ 600 คน แยกกันอยู่สองแห่ง แห่งแรกตั้งอยู่ที่เมืองจันทบุรี บริเวณที่เป็นค่ายทหารในปัจจุบัน อีกแห่งอยู่ที่ปากน้ำแหลมสิงห์จากคุกขี้ไก่ประมาณ 3 กิโลเมตร มีตึกแดง ตั้งอยู่บริเวณชายหาดแหลมสิงห์ ใกล้ปากแม่น้ำจันทบุรี ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 30 กิโลเมตร เป็นอาคารฝรั่งเศส สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2436 โดยทำลายป้อมพิฆาตข้าศึกลงและก่อสร้างตึกแดงทับไว้ เพื่อใช้เป็นกองรักษาการณ์ และเป็นที่พักนายทหารที่รักษาการณ์ปากน้ำแหลมสิงห์ ตึกแดงเป็นอาคารชั้นเดียว สร้างด้วยอิฐถือปูน กว้าง 7 เมตร ยาว 32 เมตร โครงหลังคาเป็นเหล็กรางรถไฟ หลังคากระเบื้องดินเผาสีแดง ประตูเปิดถึงกันหมด ปัจจุบันประกาศเป็นโบราณสถานของชาติเมื่อปี พ.ศ. 2528